Fire in the Minds of Men: Origins of the Revolutionary Faith

این کتاب ریشه‌های یک ایمان - شاید ایمان قرن را نشان می‌دهد. انقلابیون مدرن، مؤمنانی هستند، نه کمتر از مسیحیان یا مسلمانان دوران قبل متعهد و متعهد. آنچه جدید است این باور است که یک نظم سکولار کامل از سرنگونی اجباری اقتدار سنتی پدید خواهد آمد. این ایده ذاتاً غیرقابل قبول اروپا را در قرن نوزدهم انرژی بخشید و به برجسته ترین صادرات ایدئولوژیک غرب به بقیه جهان در قرن بیستم تبدیل شد. بیلینگتون به انقلابیون - خالقان مبتکر سنت جدید - علاقه مند است. چارچوب تاریخی او از زوال انقلاب فرانسه در اواخر قرن هجدهم تا آغاز انقلاب روسیه در اوایل قرن بیستم ادامه دارد. تئاتر اروپای عصر صنعتی بود. صحنه اصلی دفاتر روزنامه نگاری در شهرهای بزرگ مانند پاریس، برلین، لندن و سن پترزبورگ بود. بیلینگتون با شواهد قابل توجهی ادعا می کند که ایدئولوژی های انقلابی به همان اندازه که از طریق غیبت گرایی و رومانتیسم اولیه آلمان شکل گرفته است، به اندازه خردگرایی انتقادی روشنگری فرانسه شکل گرفته است. تبدیل نظریه اجتماعی به پراتیک سیاسی اساساً کار سه انقلاب روسیه بود: در سال 1905، مارس 1917، و نوامبر 1917. وقایع در حاشیه بیرونی جهان اروپا بحث های انقلاب را از اتاق های مدرسه و اتاق مطبوعات پاریس بیرون آورد. و برلین وارد تالارهای قدرت شد.

بیلینگتون علیرغم واقع گرایی سخت خود در مورد پیامدهای عملی نامطلوب عقاید انقلابی، از هویت بهترین حامیان آن، افرادی که عدالت اجتماعی را فراتر از ملی، قومی و جنسیت سنتی موعظه می کردند قدردانی می کند. مرزها هنگامی که این کتاب در ابتدا منتشر شد، New Republic از آن به عنوان "قابل توجه، آموخته و سرزنده" استقبال کرد، در حالی که نیویورکر اشاره کرد که بیلینگتون "توجه زیادی به زندگی‌ها دارد. و احساسات افراد و این باعث می شود کتاب او جذاب باشد.\" این اثر ارزشمندی از تاریخ و کمک به درک ما از زندگی سیاسی است.

This book traces the origins of a faith--perhaps the faith of the century. Modern revolutionaries are believers, no less committed and intense than were Christians or Muslims of an earlier era. What is new is the belief that a perfect secular order will emerge from forcible overthrow of traditional authority. This inherently implausible idea energized Europe in the nineteenth century, and became the most pronounced ideological export of the West to the rest of the world in the twentieth century. Billington is interested in revolutionaries--the innovative creators of a new tradition. His historical frame extends from the waning of the French Revolution in the late eighteenth century to the beginnings of the Russian Revolution in the early twentieth century. The theater was Europe of the industrial era; the main stage was the journalistic offices within great cities such as Paris, Berlin, London, and St. Petersburg. Billington claims with considerable evidence that revolutionary ideologies were shaped as much by the occultism and proto-romanticism of Germany as the critical rationalism of the French Enlightenment. The conversion of social theory to political practice was essentially the work of three Russian revolutions: in 1905, March 1917, and November 1917. Events in the outer rim of the European world brought discussions about revolution out of the school rooms and press rooms of Paris and Berlin into the halls of power.

Despite his hard realism about the adverse practical consequences of revolutionary dogma, Billington appreciates the identity of its best sponsors, people who preached social justice transcending traditional national, ethnic, and gender boundaries. When this book originally appeared The New Republic hailed it as "remarkable, learned and lively," while The New Yorker noted that Billington "pays great attention to the lives and emotions of individuals and this makes his book absorbing." It is an invaluable work of history and contribution to our understanding of political life.