برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید

09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب O segredo de Joe Gould

دانلود کتاب راز جو گلد

مشخصات کتاب

O segredo de Joe Gould

دسته بندی: روزنامه نگاری ، رسانه
ویرایش:  
نویسندگان: Joseph Mitchell  
سری:  
ISBN (شابک) : 9788580860795 
ناشر: Companhia das Letras 
سال نشر: 2016 
تعداد صفحات: 0 
زبان: Portuguese 
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 512 کیلوبایت

قیمت کتاب (تومان) : 46,000

کلمات کلیدی مربوط به کتاب راز جو گلد: 1. روزنامه نگاری ادبی 2. جوزف میچل (1908-1996) - روزنامه نگار آمریکایی

میانگین امتیاز به این کتاب :
تعداد امتیاز دهندگان : 15

در صورت تبدیل فایل کتاب O segredo de Joe Gould به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب راز جو گلد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب راز جو گلد

در سال 1942، جوزف میچل در صفحات مجله نیویورکر مشخصات یک مرد ادبی ژنده پوش را منتشر کرد که در اطراف گرینویچ ویلج، محله غیرمتعارف نیویورک زندگی می کرد. این شخصیت جو گولد نام داشت و گزارش فاش کرد که با وجود زندگی مانند یک گدا – او در پانسیون‌های ارزان، خوابگاه‌ها و گاهی اوقات حتی در خیابان می‌خوابید – در حال آماده‌سازی اثری به یاد ماندنی بود: تاریخ شفاهی زمان ما. گولد در سال 1957 درگذشت و کتابی که او می نوشت هرگز پیدا نشد - پس معلوم نبود که واقعاً وجود داشته باشد. در سال 1964، هفت سال پس از مرگ گولد و بیش از بیست سال پس از نمایه نیویورکر، جوزف میچل برای همان مجله متن دیگری در مورد بوهمیای دهکده نوشت - "راز جو گولد" - و رازی را که برای مدت طولانی پنهان شده بود فاش کرد. پس از این گزارش تاریخی، این روزنامه نگار دیگر هیچ متنی را منتشر نکرد. با این حال او تا پایان عمر روزانه به اتاق خبر سر می‌زد و حقوق می‌گرفت. او در سال 1996 بر اثر سرطان درگذشت. میچل یکی از ماهرترین گزارشگران نیویورکر بود. در مجله، او آزادی مطلق داشت: او در مورد هر چه می خواست، در چارچوب زمانی که لازم می دانست، می نوشت. او یکی از اولین خبرنگارانی بود که داستان های واقعی را با تکنیک های تخیلی توصیف کرد. او یک روزنامه نگار غیر معمول بود که ترجیح می داد به جای پرداختن به اقتصاد، سیاست یا دنیای مشاهیر، در مورد افراد ناشناس و موضوعات پیش پا افتاده بنویسد. سی سال آخر زندگی او در محاصره اسرارآمیز است: معلوم نیست او روزانه در تحریریه مجله در مورد چه چیزی می نوشت و با وجود گمانه زنی های بی شمار در مورد آن، دلیل سکوت او نادیده گرفته می شود. با این حال، کیفیت ادبی آثار او، او را به یکی از مهمترین روزنامه نگاران آمریکایی قرن بیستم تبدیل می کند.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Em 1942, Joseph Mitchell publicou nas páginas da revista The New Yorker o perfil de um literato maltrapilho que vivia perambulando pelo Greenwich Village, o bairro boêmio de Nova York. O personagem chamava-se Joe Gould e a reportagem revelava que, apesar de viver como um mendigo – dormia em pensões baratas, albergues e, às vezes, até na rua -, preparava uma obra monumental: História oral do nosso tempo. Gould morreu em 1957 e o livro que vinha escrevendo nunca foi encontrado – não se sabia, então, nem mesmo se chegara de fato a existir. Em 1964, sete anos após a morte de Gould e mais de vinte anos após o perfil da The New Yorker, Joseph Mitchell escreveu para a mesma revista outro texto sobre o boêmio do Village – “O segredo de Joe Gould” -, revelando o mistério guardado por tanto tempo. Depois dessa reportagem histórica, o jornalista nunca mais publicou sequer um texto. Mesmo assim, continuou a frequentar a redação diariamente e a receber salário até o fim da vida. Morreu de câncer em 1996. Mitchell era um dos repórteres mais talentosos da The New Yorker. Na revista, tinha liberdade absoluta: escrevia sobre o que quisesse, no prazo que julgasse necessário. Foi um dos primeiros repórteres a descrever histórias reais com técnicas de ficção. Era um jornalista atípico, que preferia escrever sobre pessoas anônimas e assuntos prosaicos, em vez de se ocupar da economia, da política ou do mundo das celebridades. Os últimos trinta anos de sua vida são cercados de mistério: não se sabe sobre o que escrevia diariamente na redação da revista e, apesar das inúmeras especulações a respeito, ignora-se o motivo de seu silêncio. A qualidade literária de sua obra, porém, faz dele um dos mais importantes jornalistas americanos do século XX.