Corporate Governance and Corporate Behavior in Japan : The Consequences of Stock Options and Corporate Diversification

این کتاب با استفاده از داده‌های خرد شرکت‌های فهرست‌شده در ژاپن، تأثیرات تغییرات در ساختار حاکمیت شرکتی را بر رفتار شرکت یا عملکرد شرکت به دقت بررسی می‌کند. نویسنده دریافت که در ژاپن معرفی گزینه های سهام نه تأثیر مثبتی بر سودآوری دارد و نه اثرات جانبی منفی ترویج رفتارهای ریسک پذیر. علاوه بر این، او دریافت که تنوع و تقسیم شرکت‌ها تأثیرات منفی بر سودآوری نشان می‌دهد.

ساختار حاکمیت شرکتی ژاپن تغییرات زیادی را نسبت به نیمه دوم سال به نمایش گذاشته است. دهه 1990 تا به امروز اصلاحات نهادی شامل قانون شرکت، مانند معرفی گزینه های سهام و حذف ممنوعیت شرکت های هلدینگ وجود دارد. با توجه به ساختار مالکیت یک شرکت، روندهای قابل تشخیص این است که دارایی های سهام مؤسسات مالی و شرکت های تجاری کاهش یافته است در حالی که حضور سهامداران خارجی افزایش یافته است. این روندها اغلب به عنوان نشانه هایی از نزدیک شدن ساختار حاکمیت شرکتی ژاپنی به مدل آمریکایی اشاره می شود و این امر به شرکت های ژاپنی انرژی می دهد.

اما نویسنده با نظریه های رایج دانشگاهی در تضاد است. و نتیجه می گیرد که شکل گیری حاکمیت شرکتی که بر مشکل نمایندگی بین سهامداران و مدیران شرکت ها تاکید می کند ناکافی است. او پیشنهاد می‌کند که یک ترتیب نهادی برای یک سیستم حاکمیت شرکتی که به انواع منافع ذینفعان اهمیت می‌دهد بسیار مورد نیاز است و نتیجه می‌گیرد که دیدگاه‌ها در مورد به حداکثر رساندن ارزش‌های اضافی برای سهامداران مختلف و توزیع مازاد به طور مناسب بین سهامداران برای هدف مدیریت اهمیت فزاینده‌ای پیدا خواهد کرد. شرکت ها.

This book carefully examines the effects of changes in the corporate governance structure on corporate behavior or company performance, using micro-data from listed companies in Japan. The author found that in Japan the introduction of stock options had neither a positive impact on profitability nor the negative side effects of promoting risk-taking behaviors. Furthermore, he found that corporate diversification and division of corporations showed negative impacts on profitability.

The corporate governance structure of Japan has exhibited a large change from the second half of the 1990s to the present. There have been institutional reforms involving enterprise law, such as the introduction of stock options and the removal of the ban on holding companies. With respect to the ownership structure of a company, discernible trends are that the equity holdings of financial institutions and business corporations have fallen while the presence of foreign stockholders has risen. These trends are often pointed out as signs that the Japanese corporate governance structure has been approaching the American model and that this will energize Japanese firms.

The author contradicts common academic theories, however, and concludes that the formation of the corporate governance which emphasizes the agency problem between shareholders and corporate managers is inadequate. He suggests that an institutional arrangement for a corporate governance system that values a variety of stakeholders' interests is greatly needed and concludes that perspectives on maximizing surplus values for various stakeholders and distributing the surpluses appropriately among the stakeholders will become increasingly important for the purpose of managing corporations.