The Wandering Thought of Hannah Arendt

این کتاب کار هانا آرنت را به عنوان یک نوع نظریه سیاسی "سرگردان" تفسیر می کند. این کتاب با تمرکز بر زیرمتن نوشته‌های آرنت که «چگونه فکر کردن» را به اندازه کافی در نظریه سیاسی مورد پرسش قرار می‌دهد و در عین حال از بررسی صریح پرسش‌های فرانظری معرفت‌شناسی و روش‌شناسی خودداری می‌کند، نظریه‌پردازی او را حرکتی نوسانی بین مواضع تجربی فلسفی توصیف می‌کند. و سیاست، و با دیدگاه مشخص چند متنی آن. برخلاف نگرش فلسفه «نه از این جهان»، این کتاب استدلال می‌کند که نظریه سیاسی آرنت «از این جهان» است. برخلاف سیاست، از «در خانه» بودن در هر بخش خاصی از این جهان خودداری می‌کند و در عوض بین افق‌های متعدد جهان‌های سیاسی مختلف در زمان و مکان سرگردان است. این کتاب به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه این دو انگیزه تعیین‌کننده از خود ادراک نظری آرنت عمدتاً بر چارچوب مرجع معرفت‌شناختی، روش‌شناختی و هنجاری او تأثیر می‌گذارد و الهام‌بخش درک او از مفاهیم اصلی، از جمله سیاست، قضاوت، درک، طبیعت و فضا است.

This book interprets Hannah Arendt’s work as a “wandering” type of political theory. Focusing on the sub-text of Arendt’s writings which questions “how to think” adequately in political theory whilst categorically refraining from explicitly investigating meta-theoretical questions of epistemology and methodology, the book characterizes her theorizing as an oscillating movement between the experiential positions of philosophy and politics, and by its distinctly multi-contextual perspective. In contrast to the “not of this world” attitude of philosophy, the book argues that Arendt’s political theory is “of this world”. In contrast to politics, it refrains from being “at home” in any particular part of this world and instead wanders between the multiple horizons of the many different political worlds in time and space. The book explores how these two decisive motives of Arendt’s theoretical self-perception majorly influence her epistemological, methodological and normative frame of reference and inspire her understanding of major concepts, including politics, judgment, understanding, nature, and space.