Ethnographic Plague: Configuring Disease on the Chinese-Russian Frontier

با به چالش کشیدن این مفهوم که از زمان کشف باسیل طاعون در سال 1894، مطالعه این بیماری تحت سلطه باکتری شناسی بود، طاعون قوم نگاری در مورد نقش قوم نگاری به عنوان یک مشارکت کننده حیاتی در پیکربندی طاعون در اواخر قرن نوزدهم. این کتاب با تمرکز بر تحقیقات بر روی مرز چین و روسیه، جایی که یک سری از اپیدمی‌های طاعون پنومونیکی امپراتوری چین، روسیه و ژاپن را تکان داد، بررسی می‌کند که چگونه مغول‌های بومی و بوریات‌ها به عنوان دارای دانش سنتی از این بیماری شناخته شدند. این کتاب با کاوش در جعل و پیامدهای این نظریه جذاب، به دنبال درک شیفتگی پزشکی به فرهنگ است تا بر محدودیت‌های استفاده از فرهنگ به عنوان مقوله‌ای توضیحی در زمینه اپیدمی‌های بیماری‌های عفونی، مانند سارس و سارس اخیر تأکید کند. شیوع ابولا.

Challenging the concept that since the discovery of the plague bacillus in 1894 the study of the disease was dominated by bacteriology, Ethnographic Plague argues for the role of ethnography as a vital contributor to the configuration of plague at the turn of the nineteenth century. With a focus on research on the Chinese-Russian frontier, where a series of pneumonic plague epidemics shook the Chinese, Russian and Japanese Empires, this book examines how native Mongols and Buryats came to be understood as holding a traditional knowledge of the disease. Exploring the forging and consequences of this alluring theory, this book seeks to understand medical fascination with culture, so as to underline the limitations of the employment of the latter as an explanatory category in the context of infectious disease epidemics, such as the recent SARS and Ebola outbreaks.