1848. Akteure und Schauplätze der Berliner Revolution

انقلاب 1848/49 تنها انقلاب قرن 19 و 20 بود که ابعادی پاناروپایی داشت. او افراد بی‌شماری را اسیر کرد و مراحل بسیاری را در تمام نقاط کانونی اروپا در سال 1848 می‌شناخت. این کتاب نکات برجسته‌ای را برای پایتخت پروس، که کلان شهر انقلاب اروپا از مارس تا نوامبر 1848 در کنار پاریس و وین بود، به نمایش می‌گذارد. مانفرد گیلوس به مهم‌ترین گروه حمایت اجتماعی جنبش انقلابی شهری، یعنی طبقه فرودست اجتماعی، روی می‌آورد و اشکال معمول آنها از سیاست و اعتراض را ارائه می‌کند. رودیگر هاختمان نشان می‌دهد که انقلاب ۱۸۴۸ نیز دارای ویژگی‌های متمایز شورش جوانان بود و همچنین بیانگر یک درگیری نسلی، به‌ویژه در درون بورژوازی بود. سیلویا پالتسچک به نقش زنان در رویدادهای انقلابی اختصاص دارد و از زن جوانی استفاده می کند که در سال 1848 در برلین نیز به نمادی برای مردانی تبدیل شد که روحیه انقلابی داشتند، اما پس از انقلاب به عنوان یک کلاهبردار ازدواج، شیاد یا کلاهبردار شناخته شد. جاسوس، بسته به دیدگاه شما. کریستین یانسن از سرنوشت افراد استفاده می کند تا نشان دهد که مانند دهه 1968، دهه 1948 نیز حس تعلق نسلی قوی را نشان داد، حتی اگر مسیرهای سیاسی بسیار متفاوتی را در پیش گرفتند.
این حجم از سخنرانی های ارائه شده در به عنوان بخشی از نمایشگاه «در سنگ بنای دموکراسی. انقلاب 1848 و گورستان مردگان مارس» در فردریششاین برلین برگزار شد. این سریال باید ادامه یابد.

Als einzige Revolution des 19. und 20. Jahrhunderts besaß die Revolution von 1848/49 eine gesamteuropäische Dimension. Sie erfasste zahllose Menschen und kannte viele Bühnen, an allen europäischen Brennpunkten des Jahres 1848. Dieses Buch setzt Schlaglichter, exemplarisch für die preußische Hauptstadt, die neben Paris und Wien von März bis November 1848 die europäische Revolutionsmetropole war. Manfred Gailus wendet sich der wichtigsten sozialen Trägergruppe der städtischen Revolutionsbewegung zu, den sozialen Unterschichten, und stellt deren typische Politik- und Protestformen vor. Rüdiger Hachtmann zeigt, dass die Revolution von 1848 auch ausgeprägte Züge einer Jugendrebellion trug und insbesondere innerhalb des Bürgertums auch Ausdruck eines Generationenkonflikts war. Sylvia Paletschek widmet sich der Rolle der Frauen im revolutionären Geschehen und geht exemplarisch auf eine junge Frau ein, die 1848 in Berlin zu einer Ikone auch der revolutionär gestimmten Männer wurde, nach der Revolution jedoch je nach Perspektive als Heiratsschwindlerin, Hochstaplerin oder Spionin galt. Christian Jansen zeigt an Einzelschicksalen, dass ganz ähnlich wie die Achtundsechziger des 20. Jahrhunderts auch die Achtundvierziger des 19. Jahrhunderts ein starkes generationelles Zusammengehörigkeitsgefühl zeigten, auch wenn sie politisch sehr unterschiedliche Wege einschlugen.
Der Band ist aus Vorträgen hervorgegangen, die im Rahmen der 2011 eröffneten Ausstellung „Am Grundstein der Demokratie. Die Revolution 1848 und der Friedhof der Märzgefallenen“ im Berliner Friedrichshain gehalten wurden. Die Reihe soll fortgesetzt werden.