Fiber, Medicine, and Culture in the British Enlightenment

این کتاب شرح کاملی از مفهوم فیبر و نظریه فیبر در پزشکی بریتانیایی قرن هجدهم ارائه می دهد. این نقش محوری فیبر را به عنوان یک مفهوم اساسی در آناتومی، فیزیولوژی، آسیب شناسی، درمان، روانشناسی و علوم زیستی بررسی می کند. با از بین رفتن تدریجی هومورالیسم باستانی، الیاف جامد هم به عنوان واحد ساختمانی اصلی بدن و هم به عنوان عامل پویا زندگی در صحنه پزشکی ظاهر شدند. به این ترتیب، فیبر در قلب پزشکی قرن هجدهم قرار دارد، هم مکانیزم یاترومکانیسم و ​​هم یاتروویتالیسم. این کتاب با لمس جنبه‌های فرهنگی فیبر، باروک و فرهنگ حساسیت، این فرضیه که قرن هجدهم عصر عصب بود را به چالش می‌کشد و در عوض مدل جایگزینی از فیبر را ارائه می‌دهد.</ p>

This book provides a full account of the concept of fiber and fiber theory in eighteenth-century British medicine. It explores the pivotal role fiber played as a defining, underlying concept in anatomy, physiology, pathology, therapeutics, psychology, and the life sciences. With the gradual demise of ancient humoralism, the solid fibers appeared on the medical scene both as the basic building unit of the body and as a dynamic agent of life. As such, fiber stands at the heart of eighteenth-century medicine, both iatromechanism and iatro-vitalism. Touching on the cultural aspects of fiber, the Baroque, and the culture of sensibility, this book also challenges the widely held assumption that the eighteenth century was the age of the nerve and instead offers an alternative model of fiber.